Παρασκευή, Μαΐου 27, 2005

A Dream within a Dream

Take this kiss upon the brow!
And, in parting from you now,
Thus much let me avow--
You are not wrong, who deem
That my days have been a dream;
Yet if hope has flown away
In a night, or in a day,
In a vision, or in none,
Is it therefore the less gone?
All that we see or seem
Is but a dream within a dream.

I stand amid the roar
Of a surf-tormented shore,
And I hold within my hand
Grains of the golden sand--
How few! yet how they creep
Through my fingers to the deep,
While I weep--while I weep!
O God! can I not grasp
Them with a tighter clasp?
O God! can I not save
One from the pitiless wave?
Is all that we see or seem
But a dream within a dream?

Edgar Allan Poe

Δευτέρα, Μαΐου 23, 2005

Doublecrossroads

Ενοχή.
Προδοσία?
Δική μου?
Τίνος?
Εμπιστοσύνη…
Αγάπηπουσκοτώνει.
Αγάπηπουσκοτώθηκε.
Αγάπηπουπέθανεαποφυσικόθάνατο.
Υπήρξε αγάπη.
Υπήρξε έρωτας?
Ενοχή.

Είναι αυτή η στιγμή που δεν ξέρεις πώς να διώξεις την ενοχή. Ξέρεις ότι δεν σου αξίζει. Ξέρεις ότι «η ενοχή είναι ο αντίποδας της ευθύνης». Προσπαθείς να την διώξεις. Ν’ αναλάβεις τις ευθύνες σου. Να σταθείς με το κεφάλι ψηλά. Να ξαναγαπήσεις τον εαυτό σου τον προδομένο. Πως γίνεται αυτό? Μα πάντα έτσι γίνεται. Πάντα τον εαυτό σου προδίδεις. Σ’ αυτόν ψεύδεσαι. Και μετατρέπεις τη ζωή σε επανάληψη μιας άθλιας καθημερινότητας.
Η ενοχή φωλιάζει μέχρι και στα νύχια σου. Και δεν είναι ενοχή για πράξεις Είναι ενοχή για συναισθήματα. Γιατί σταμάτησες να αγαπάς. Όχι δεν σταμάτησες να αγαπάς. Σταμάτησες να θέλεις. Επειδή αγαπάς αλλά δεν θέλεις γι αυτό νοιώθεις ένοχος.
Τα μάτια σου καίνε.
Τα μαλλιά σου τα νοιώθεις να ξεκολλάνε από το κεφάλι σου.
Τα νύχια σου πονάνε.
Υποφέρεις.
Κι αυτός υποφέρει.
Διώξε την ενοχή.
Πάρε την ευθύνη.
Ζήσε τον σπαραγμό.